سازمان خصوصی سازی

اقتصادگردان- جلال ميرزايي با بيان اين مطلب اظهار داشت: در واقع اگر فردي پيدا شود كه تجربه خوبي داشته، به دولت پول دهد، دستگاه ها را خريداري كند و شركت حفاري را تحويل بگيرد و در مناقصه هم شركت داشته و برنده شود، اقدام خوبي خواهد بود. وي تصريح كرد: با ورود تكنولوژي جديد امكان ايجاد اشتغال هم فراهم خواهد شد اما اگر نصف قيمت به بخش خصوصي كه آن هم واقعي نيست، واگذار شود، مي تواند در كوتاه مدت طي يك بده بستان براي طرف مناقصه سود هنگفتي داشته باشد.

نماينده مردم ايلام در مجلس با بيان اينكه «تجربه خوبي از خصوصي سازي در كشور نداريم» گفت: متاسفانه از فلسفه خصوصي سازي خيلي دور شديم. زماني در دولت مرحوم هاشمي رفسنجاني اين بحث كليد خورد. آن هم در شرايطي كه بخشي از بودجه عمومي كشور به بنگاه هايي كه زيان ده بودند از طريق وام ها و تسهيلات بانكي تعلق مي گرفت.

ميرزايي تصريح كرد: در آن زمان اين مسئله پيش آمد كه چه دليلي دارد اين بنگاه هاي زيان ده را حفظ كنيم. مطرح شد كه به بخش خصوصي واگذار شود تا اين بخش با سرمايه خود آنها را فعال كرده و مشاركت فعالي در اقتصاد و توسعه اقتصادي داشته باشد.

اين عضو كميسيون انرژي مجلس همچنين بيان كرد: هرچه جلوتر آمديم نگاه قانون گذاري اين بود كه اگر در آن دوران اشتباهاتي هم رخ داده از آن تجارب استفاده كنيم براي اينكه نگاهمان به آينده باشد. البته در دوران احمدي نژاد نيز واگذاري ها فعال تر شد با اين تفاوت كه با قيمت هاي پايين به خصولتي ها واگذار شد. بخشي از آن در قالب سهام عدالت و بخشي نيز در قالب بدهي به تامين اجتماعي و صندوق هاي بازنشستگي بود. نهايتا هم نفهميديم چه اتفاقي افتاد و اين چه نوع خصوصي سازي بود.

وي در پايان با اشاره به اينكه «متاسفانه برخي از واگذاري هايي كه انجام شده شفاف نبوده و ابهام داشته است» گفت: به عنوان مثال پالايشگاه تهران به بخش خصوصي واگذار شد و بخش خصوصي هم بايد آورده اي داشته باشد. در حالي كه اين اتفاق در جريان خصوصي سازي نيفتاده است و يا همين طور در مورد پالايشگاه كرمانشاه كه با قيمت بسيار پاييني به سرمايه گذار واگذار شده است. به نظر مي رسد اين كار خصوصي سازي نيست و ما در حق كشور و بيت المال جفا مي كنيم.