سازمان خصوصی سازی

دولت براي سرخابي ها چاره اي اساسي بينديشد تنها راهكاري كه مي تواند به داد دو تيم پرطرفدار فوتبال ايران برسد تا بيش از اين پول بيت المال را حيف و ميل نكنند، خصوصي سازي است، راهكاري كه به رغم سروصداي زياد هرگز به سرانجام نرسيده است!
به گزارش گروه ديگر رسانه هاي خبرگزاري فارس «شيوا نوروزي» در صفحه ورزشي روزنامه «جوان» نوشت:

بحث بدهي هاي سنگين دو تيم پرسپوليس و استقلال سال هاست كه به موضوعي غيرقابل حل تبديل شده است و در اين مدت به جاي اينكه راهكاري اساسي و منطقي براي آن پيدا كنند، دست روي دست گذاشته اند تا هر روز بر ميزان بدهي دو تيم اضافه شود تا جايي كه امروز سرخابي ها در آستانه حذف از ليگ قهرمانان قرار گرفته اند و وعده كمك دولت به آنها تنها مسكني است كه اثر آن خيلي زود تمام مي شود، اما تغييري در اصل ماجرا ايجاد نمي كند. تنها راهكاري كه مي تواند به داد دو تيم پرطرفدار فوتبال ايران برسد تا بيش از اين پول بيت المال را حيف و ميل نكنند، خصوصي سازي است، راهكاري كه به رغم سروصداي زياد هرگز به سرانجام نرسيده است!
گرفتن مجوز حرفه اي براي بقا در آسيا ضروري است و اگر اين قانون اي اف سي نبود، آقايان باز هم حرفي از بدهي ميلياردي دو تيم معروف پايتخت نمي زدند. با اين حال اين موضوع مهم سبب شده تا بحث دخل و خرج سرخابي ها بيش از هر زمان ديگري زير ذره بين رسانه ها باشد. همانطور كه پيش از اين هم اعلام شده بود وضعيت مالي پرسپوليس و استقلال خراب تر از چيزي است كه بتوان در مورد آن صحبت كرد. روز گذشته يكي از سايت هاي خبري گزارشي از مبلغ بدهي آبي هاي پايتخت منتشر كرد، گزارشي كه بر اساس آن استقلالي ها تا تابستان امسال نزديك به 110 ميليارد بدهي دارند! رقمي نجومي كه هيچ كس از عهده پرداخت آن برنمي آيد.
در گزارش فوق اگرچه اشاره اي به پرسپوليس نشده، اما پرواضح است كه قرمزها نيز اوضاعي بهتر از رقيب سنتي خود ندارند. اين تيم نيز با بدهي چندين ميلياردي مواجه است و طلبكاران زيادي شكايت خود را به مراجع بين المللي رسانده اند. رقم هاي اعلام شده مربوط به امروز و ديروز نيست و قطعاً يك شبه هم به وجود نيامده اند. در سال هايي كه همه دم از حرفه ايگري مي زدند و مديران وقت سازمان تربيت بدني و پس از آن وزراي ورزش براي انتخاب مديران اين دو تيم به منافع سياسي و مراودات خود مي انديشيدند، فدراسيون فوتبال نيز در باد اين به اصطلاح حرفه اي شدن خوابيده بود و نه نظارتي بر رقم قراردادها داشت و نه اهميتي به عملي نشدن تعهدات باشگاه ها مي داد. اينگونه بود كه دو قطب اصلي فوتبال ايران در گرداب بدهي هايشان نفس هاي آخر را مي كشند و در يك قدمي حذف از آسيا قرار دارند تا حالا ماحصل اين همه بي توجهي و سوءمديريت بيش از هر زماني به چشم بيايد.
پرداخت بخشي از بدهي ها از سوي دولت علاوه بر اينكه تغييري در اصل ماجرا ايجاد نمي كند، بازتاب خوبي هم در بين مردم نداشته و ندارد. بدون شك مردم و حتي هواداران دو تيم انتظار دارند برطرف كردن مشكلات اقتصادي و ساير معضلات در دستور كار دولت باشد نه پرداخت پول به دو باشگاهي كه هيچ سودي براي آنها ندارند. به همين دليل است كه بايد هرچه زودتر موانع اقتصادي سر راه سرخابي ها مرتفع شوند. جدا از بحث خصوصي سازي، موضوع حق پخش مي تواند كمك حال بزرگي براي اين دو تيم باشد. رقم واقعي پخش زنده بازي هاي پرسپوليس و استقلال در صورتي كه به حساب اين تيم ها واريز شود و اگر براي خرج كردن آن برنامه ريزي حرفه اي داشته باشند، مطمئناً بخش اعظمي از چالش هاي اقتصادي سرخابي ها مرتفع مي شود.
در اين سال ها مبالغ زيادي بايد به حساب دو باشگاه واريز مي شد كه اختلاف صداوسيما و فدراسيون فوتبال همواره مانع از آن شده است. رسيدن به توافقي عملي گره از اين مشكل باز مي كند. رعايت قانون كپي رايت نيز كمك بزرگي براي سرخابي هايي است كه به نان شب شان هم محتاج هستند! خلاصه كلام اينكه تا همين حالا هم زمان زيادي از دست داده ايم و اعتبار ورزش ايران در آسيا نيز زير سؤال رفته است. بهتر است به جاي آنكه به فكر راه حل هاي مقطعي و زودبازده باشيم، يك بار براي هميشه تكليف آينده سرخابي ها و بدهي هاي ميلياردي آنها را روشن كنيم.